Ik weet niet wat erger is: die crisis zelf, of het gelul erover. Mag het een tandje minder? Een onstuitbare golf van negativiteit overspoelt het land. Kom op, medelanders! Wat is er gebeurd met onze Hollandse daadkracht? Waar is die vechtlust van vroeger? Onze voorvaderen veroverden werelddelen met slechts een paar broodkorsten achter de riem, dan kunnen wij toch zeker wel een crisis aan? Recessie - so what? We swaffelen ons d'r wel doorheen. Zoals mijn opa vroeger zei: als de boter op is, leert men het broodje droog eten. Gelukkig zijn er mensen die juist in deze tijd hun kansen pakken. Zo iemand is Sjuul Paradijs. Dat moet een schuilnaam zijn, van de hoofdredacteur van de Telegraaf. Die naam klinkt bijna net zo idioot als de mijne. Sjuul - type corpulente corpsbal, hardcore VVD'er - wil op de buis. Waarom wil een commerciële krant een publieke omroep beginnen? Omdat het tijd is voor ‘een rechts geluid' op tv. Voor ‘gewone' en ‘hardwerkende' mensen. Alsof die allemaal rechts zijn. Ik ben ook een gewoon en hardwerkend mens. Toch voel ik me niet aangesproken door Sjuul. Sterker: ik vind het een nare, enge man. Agressief, intimiderend en opgeblazen -  wat dat betreft is hij een goeie voor de Telegraaf. Tot gisteren las ik met veel plezier zijn krant, maar nu ik weet wat voor griezel erachter zit wordt het lastig. Het boegbeeld van Wakker Nederland kwam overigens niet veel verder dan bovenstaande citaten. Er volgde nog wat zuur gesputter, maar daarna was het balonnetje leeg. Geen visie, geen missie, geen idee. Ik heb nog geprobeerd om diep in zijn ogen te kijken, maar het enige dat ik zag was de achterkant van zijn hoofd. Bij gebrek aan iets beters hield Sjuul dan maar de krant in beeld. Pfff. Als dit een voorbode is van de programmering van Wakker Nederland ziet het er slaapverwekkend uit. Mag ik een rechts geluid dat nu eens níet klinkt als een natte scheet? Schoenmaker Sjuul, alsjeblieft: blijf bij je leest.