Uit onderzoek blijkt dat dochters graag trouwen met een man die lijkt op hun vader. Dat is natuurlijk de reden dat al die moeders staan te janken bij de bruiloft. En nu is er nog een tweede reden om te janken: uw kroost mag niet meer gratis trouwen in Wassenaar. Het College van B&W heeft de regels strenger gemaakt omdat hordes trouwlustigen uit omringende gemeenten – Den Haag voorop – in raadhuis de Paauw willen trouwen. In Den Haag is de wachttijd voor een gratis trouwerij 10 maanden. Dan gaan we graag naar Wassenaar. Nu is de Paauw, geef toe, ook een pareltje onder de trouwlokaties. Een plek waar je als familie en toekomstig echtpaar denkt: dit voelt goed. Maar de goedheid is er een beetje vanaf, bij de Wassenaarse bestuurders. Ze halen de zweep erover en terecht. Mensen die voor niks willen trouwen vergeten één belangrijke regel uit de reclame:  als je iets voor niks krijgt, IS het meestal ook niks. Wie gratis trouwt, krijgt een huwelijk van niks.  Wassenaar, dagelijks overstelpt met aanvragen voor een gratis bruiloft, heeft de volgende maatregelen genomen: er mag geen ‘eigen’ ambtenaar van de burgelijke stand meekomen. Veel koppels doen dat, een naaste of familielid voor één dag laten beëdigen als bijzonder ambtenaar van de Burgerlijke Stand. Ik wordt zelf meerdere malen per jaar gevraagd om dit te doen. Bij een bruiloft van mij volstrekt wildvreemde mensen. Welk een belachelijk idee! Wie denken ze wel dat ik ben? Een trekpop? Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt. Pas bij een nader bekend te maken getal met zes nullen zet ik een haar aan het denken. Ook mag er vanaf heden geen speech worden gehouden in de Paauw. Daar zal niemand om treuren. De meeste toespraken zijn te slecht voor woorden. Muziek draaien is nu ook verboden en de rode loper wordt niet voor u uitgerolt, maar juist weggehaald. Kun je hier nog wel spreken van een trouwfeest? Het lijkt eerder een rouwdienst. Wat het feitelijk ook is. Laatst zei iemand mij: ‘Mjn ouders zijn vandaag precies zestig jaar in het huwelijk getrapt.’ Dat zegt alles.