Niet omdat het moet. Omdat het mag. Ik stem mijn hele leven al. Behalve die ene keer, toen het mij stoer leek om mijn stembiljet thuis aan de muur te hangen. Ik liep er - onder hevig protest van het driemanschap achter de tafel - mee naar buiten. Grote commotie. Na een korte briefwisseling met de overheid kreeg ik een boete uit naam der Koningin. De onzinnigheid van mijn daad heb ik bij de verkiezing erna getracht goed te maken met een doos moorkoppen voor de hele club. Die werd met stille knik aanvaardt; maar helemaal vertrouwen doen ze me niet meer in het stemlokaal. Als ik binnenkom glijdt achter mij de voordeur zachtjes maar resoluut dicht, en deze gaat pas open als mijn stemformulier in de gleuf van de bus is verdwenen. Weet u wat mijn dilemma is? Er is geen reden om niet te gaan stemmen - maar er zijn er ook steeds minder redenen om het wél te doen. Want waar stemmen we eigenlijk op? We stemmen op de beste peiling. Niet op de beste politicus. Een democratie die zich in verkiezingstijd zódanig de les laat lezen door de media - met in hun kielzog de commercie - moet zich afvragen of ‘ie wel bestaansrecht heeft. Een politieke boodschap (toch feitelijk het enige waar het om gaat) wordt weggedrukt in 45 seconden, omdat het anders saai wordt, dan gaan mensen zappen. Dat willen de adverteerders niet - en die hebben het voor het zeggen. Een discussie is pas echt een discussie als er tijd wordt gegeven aan een uitwisseling van argumenten. Voorlopig dieptepunt: het debat bij het Jeugdjournaal, met toeters en ballonnen, waarbij Geert verklaarde dat hij een groot fan is van de Smurfen (logisch, volk met één kleurtje) en kinderen werden ongemakkelijk geknuffeld door politici. Kan iemand mij vertellen waarom we een debat hebben voor mensjes die geeneens mogen stemmen? Zelfs bij de publieke omroep zijn debatten verkleint tot debatjes. Tv-debatten, radio-debatten, internetdebatten, deskundigen, peilingen, tweede schermen, Twitter, Facebook - de media zijn belangrijker geworden dan de boodschap zelf. Dit is geen democratie, dit is een mediacratie. Dat stemt mij droevig.