‘Ik snap die ophef niet. Hebben jullie ooit gehoord van een neger die Piet heet?’ Met een lange zucht zakt Ome Ed in een stoel aan onze stamtafel. Hij mag daar pas officieel vanaf 1 november weer zitten en doet voor straf de afwas in de bijkeuken. Maar de discussie over Zwarte Piet – inmiddels een landelijke traditie rond deze tijd van het jaar - wil hij niet missen. De stamgasten van nico’s snackbar vinden de discussie over Zwarte Piet belachelijk. ‘Dan moeten ze consequent zijn. Dan moeten ze zonnebanken ook gaan verbieden’, roept Martin. Zijn broer Paul knikt. ‘Sinterklaas wordt zwart gemaakt’, sputtert hij. ‘Anouk heeft een beurt nodig’, leest Samantha voor, vanaf haar tablet. Die zit duidelijk ergens anders met haar hoofd. ‘Dat heb ze gezegd tijdens dat concert van Symphonica in Russo.’ ‘Is dat ook al van de Russen?’, vraagt Gerard. De verwarring is compleet. ‘Ik dacht dat ze alleen d’r stem kwijt was’, zegt Elsje, die behalve Samantha’s moeder ook de vriendin is van Ome Ed. ‘Maar blijkbaar ook d’r hersens. Wie zegt nou zoiets?’ ‘We dwalen af’, zegt Ome Ed. ‘Ik wil het niet hebben over de geodriekhoek van Anouk, ik wil het hebben over Zwarte Piet. Zelfs de VN bemoeit zich er nu mee.’ Samantha kijkt hem niet begrijpend aan. ‘De Verenigde Nazi’s’, verduidelijkt Gerard de gleuvenglijder. ‘Die doen een onderzoek naar racisme. Misschien kunne ze al die homo’s die gediscrimineerd worden in Afrika ook meteen meenemen in hun onderzoek. Trouwens, hoe zit het dan met dat stierenvechten in Spanje? Ook folklore. Mag dat dan wel?’ De discussie verwatert en het niveau daalt. Zoals wel vaker neemt Ome Ed het laatste woord. ‘Nederland, land van zeurpieten en zeiknegers. En wat zegt Mark Rutte: dit is een zaak voor de samenleving, niet voor de regering. Waarmee hij de Zwarte Piet naar ons toeschuift en de oudste truc toepast die er is: verdeel en heers. Terwijl dit land in de uitverkoop wordt gedaan door grote ondernemers en vernaggelt wordt door dit kabinet, maakt het volk zich druk over iets pietluttigs.’