‘Waarom vreten we met Kerst eigenlijk een kalkoen?' Ome Ed vraagt het, oprecht verbaasd, aan de mannen aan zijn stamtafel in Nico's snackbar. Iedereen zwijgt, achter zijn flesje Spa geel. We weten immers allemaal dat Ome Ed vanzelf het antwoord geeft. ‘Omdat Jezus geboren is uit de kalkoen van moeder Maria?'. ‘Hoho', roept Martin, een van de uitbaters. ‘Dat mag je niet zeggen, ome Ed. Dat is niet respectvol'. ‘Oh nee? Wat is er dan respectvol aan die kerstdagen, helemaal niks toch? Jezus werd geboren in een schuur, bij het licht van een olielamp. Moet je 'ns kijken wat de mensen aan hun huizen hangen. Want ze versieren niet alleen de binnenkant, maar nu ook de buitenkant. Gevels, schuttingen, daken, tuinen, bezaaid met lampies. Waarom doen mensen dat? Om te laten zien dat ze electriciteit hebben?  Flikkerende rendieren, kerstmannen op ladders, arresleeen met bewegende rendieren, wat een werk. Ik snap niet waar die mensen de energie vandaan halen.' ‘Wij doen het zuinig aan hoor', roept  Martin, terwijl hij een vers pijpje Spa geel pakt. ‘Ja, maar jullie zijn wel érg karig. Het liefst hangen jullie de ballen uit het vet op'. Ik kijk om me heen en inderdaad: zolang als ik in Nico's snackbar kom - toch al gauw zo'n 30 jaar - hangt hier dezelfde kerstversiering. Onlangs vierde Nico's snackbar zijn  50-jarig bestaan. Op de vergeelde foto's van toen is exact dezelfde kerstversiering te zien. ‘Als we maar teveel hebben, dan is het goed', gaat ome Ed onverstoorbaar verder. ‘We knagen kilometers kalkoen. Verzuipen in de kado's. De kerstmarkten puilen uit met prullaria, de...'. ‘En wat doe jij dan met de kerst, ome Ed?' De man die de vraag stelt is Gerrit, een tramchauffeur. ‘Ik? Ik doe niks.' ‘Zo denk ik er nou ook over', zegt Gerrit. ‘Ik meld mezelf altijd aan om te werken met de kerst. Voor mij geen kalkoen. Kerst zit in je hart, dat ligt niet op je bord.' ‘Kijk', verzucht Ome Ed, ‘is er tenminste nog één verstandig mens hier. Magtin, geef die gleuvenrijder  wat te drinken van me. De rest ken de boom in'.