‘Natuurlijk mogen homo’s ook trouwen’, roept Ome Ed.’Waarom niet? Ieder mens heeft recht op een ongelukkig leven. Ook homosuelen.’ We zijn in een discussie verzeilt geraakt over voetbal en homo’s. Aanstaande woensdagavond is er een bijeenkomst in het homo-café Basta op de Mauritskade over de mogelijke oprichting van een ‘roze’ fanclub voor ADO. Dat nieuws zorgt voor ophef aan de stamtafel van Nico’s snackbar. Iedereen heeft een mening, Ome Ed voorop. ‘Ik gun het ze van harte, maar homo’s op het veld zijn al een taboe. Laat staan dat ze openlijk op de tribune zitten. Een paar jaar geleden hadden we die keeper bij ADO, weet je nog? Stond een fillempie van op internet. Hij op ze knieen, vrouw d’r achter met zo’n voorbindmiddel, weet je nog?’ We slikken. Ome Ed raakt op dreef. ‘Heel Nederland zag een aanval van achteren, over de flanken op de keeper. Ze stifte ‘m d’r zó in. Dat was een héél apart Haags kwartiertje.’ Martin onderbreekt Ome Ed. ‘Ik vond het al zo raar dat ‘ie het hele seizoen alles tussen ze benen door liet glippen. Maar ja, het heet niet voor niks ADO: Alles Door Oefening.’ Zijn broer Paul valt hem bij. ‘Ja, dat was een pijnlijke kwestie. Een tijd lang hebben ze op de tribune geen ‘Oh Oh Den Haag gezongen, maar Au Au Den Haag’. Ome Ed neemt, zoals gewoonlijk, het laatste woord. ‘Kijk, je kan niet alles hebben in het leven. Trouwens, waar zou je het moeten laten? Ik zeg altijd: je bent pas tevreden met wat je hebt, als je accepteert dat je niet alles kan krijgen wat je wil. Maar dit moet lukken. Vak Roze – waarom niet?’. Hij neemt een ferme teug Spa Geel en schraapt zijn keel. ‘De mens werd op de laatste dag geschapen. God vond een múg nog belangrijker dan wij. Wat zullen we mekaar dan de tent uit gaan zitten treiteren? Geef ze ‘n vak. Ik ben de eerste die schouder en schouder met die gasten in dat vak gaat staan. En wie niet meedoet is een homo.’