Column

Mop der Belgen

10-11-2013
Daar sta je dan: naast koning Philip.  Hij kwam op bezoek in Den Haag. En hij keek even zuur als goede Belgische frietsaus. De Belgen hebben één voornaam kenmerk dat hen bindt en dat ze nooit zullen opgeven: een gezonde afkeer van de buren. Zo’n 150 jaar geleden hebben de Belgen eensgezind besloten dat zij nooit zouden worden overheerst door de Duitsers, de Fransen en de Hollanders. Dit heilige voornemen en bijbehorend wantrouwen zit in het DNA van iedere Belg. Vlamingen én Franstaligen. Zo onderscheidt men in Belgie twee Nederlanders: de Nederlander en de Hollander. Noemt men u een Hollander dan kijkt men in Belgie op u neer. Een Nederlander, dat kan er net mee door. Hou me ten goede: ik hou van de Belgen Behalve de cabaretiers die hier de markt komen verzieken zijn ze allemaal mij welkom. Ik vind ook dat Vlaanderen zich gewoon bij ons moet aansluiten. Met behoud van eigen taal en cultuur, dat spreekt. Hoewel ik er nooit aan zal wennen. Als mensen ‘gij ‘ tegen mij zeggen geven ze mij het idee dat ik een geestesverschijning ben. Afijn, koning Philip, koning der Belgen, was op bezoek in Den Haag. Zijn eerste staatsbezoek sinds hij zijn vader Albert afloste in de misére die in Belgie ‘koningshuis’ wordt genoemd. Prins Philip ligt niet zo lekker bij onze zuiderburen. Geen intellect, geen empathie, hij mist sociale vaardigheden: verrek, het lijkt onze Willem Alexander wel. Ex-koning Albert de 2e is overigens nog niet af van de perikelen rond zijn buitenechtelijke kind, Delphine. Wat dat betreft staan beide koningshuizen in een stevige traditie: buiten de pot pissen. Dom. Mijn opa zaliger zei vroeger: ‘Je kan het beter over de kachel spuiten, dan loopt het met een sisser af.’ Tot slot nog een koninklijk positief nieuwtje: de koningin neemt een pied-a-terre aan het Noordeinde in gebruik. Het siert onze stad dat prinses Beatrix heeft gekozen voor Den Haag als tweede leefomgeving. Wij verwelkomen haar met een warm hart en  wensen haar alles toe wat we zelf ook zouden willen hebben.  Vlamingen én Franstaligen. Zo onderscheidt men in Belgie twee Nederlanders: de Nederlander en de Hollander. Noemt men u een Hollander dan kijkt men in Belgie op u neer. Een Nederlander, dat kan er net mee door. Hou me ten goede: ik hou van de Belgen Behalve de cabaretiers die hier de markt komen verzieken zijn ze allemaal mij welkom. Ik vind ook dat Vlaanderen zich gewoon bij ons moet aansluiten. Met behoud van eigen taal en cultuur, dat spreekt. Hoewel ik er nooit aan zal wennen. Als mensen ‘gij ‘ tegen mij zeggen geven ze mij het idee dat ik een geestesverschijning ben. Afijn, koning Philip, koning der Belgen, was op bezoek in Den Haag. Zijn eerste staatsbezoek sinds hij zijn vader Albert afloste in de misére die in Belgie ‘koningshuis’ wordt genoemd. De koninklijke namen zijn in Belgie altijd Franstalig; de Belgische monarchie is van oudsher Frans georienteerd. Prins Philip ligt niet zo lekker bij onze zuiderburen. Geen intellect, geen empathie, hij mist sociale vaardigheden: verrek, het lijkt onze Willem Alexander wel. Ex-koning Albert de 2e is overigens nog niet af van de perikelen rond zijn buitenechtelijke kind, Delphine. Wat dat betreft staan beide koningshuizen in een stevige traditie: buiten de pot pissen. Dom. Mijn opa zaliger zei vroeger: ‘Je kan het beter over de kachel spuiten, dan loopt het met een sisser af.’ Tot slot nog een koninklijk positief nieuwtje: de koningin neemt een pied-a-terre aan het Noordeinde in gebruik. Het siert onze stad dat prinses Beatrix heeft gekozen voor Den Haag als tweede leefomgeving. Wij verwelkomen haar met een warm hart en  wensen haar alles toe wat we zelf ook zouden willen hebben.