De PvdA lanceert zijn nieuwe slogan: ‘Iedereen telt mee’. Maar sommigen tellen meer mee – en die mogen dan ook méér neertellen. Ik doel op de rijken in dit land.Er moet geld op tafel komen bij de overheid, en niet zo weinig ook. Vandaar dat de rijken aan de beurt zijn. Wie het breed heeft mag het breed inleveren, zegt de PvdA. Een topbelasting van 60% voor inkomens van boven de anderhalve ton per jaar. Meer belasting op vermogen. De zorgtoeslag  moet inkomensafhankelijk worden gemaakt. Kortom: de rijken mogen de crisis betalen. ‘Dat is onderdeel van de solidariteit’, beweert Job Cohen met een stalen gezicht. Kletskoek. Volgens mij moet solidariteit van twee kanten komen, anders is het geen solidariteit. Het begint er op te lijken dat wie keihard werkt, zijn nek uitsteekt en succes behaald….de lul is. Er zijn zat mensen die hun geld eerlijk hebben verdiend. En als dat veel geld is, is daar niks mis mee. Niet iedereen die rijk is, is een klootzak. Niet iedereen die rijk is heeft deze crisis veroorzaakt. Begrijp me goed, ik heb geen medelijden met de beter bedeelden, ze mogen op zeker mee betalen, maar waarom zo buitenproportioneel veel? De SP heeft zelfs het onzalige plan opgevat om boetes inkomensafhankelijk te maken. ‘Rijke mensen schrikken niet van een boete van een paar tientjes’, luidt de gedachte. Als dát geen klasse-justitie is dan weet ik het ook niet meer. We weten allemaal wat er gebeurd met rijken als je ze teveel treitert –ze vertrekken met de noorderzon. Zoals mijn opa vroeger zei: ‘Liever in de vrije lucht, dan in een benauwd gaatje’. Daar hebben we helemáál niks aan. We moeten onze rijken koesteren. Ze zijn hard nodig, bijvoorbeeld om geld te doneren voor zaken die de overheid heeft kapotbezuinigd. En laat u zich geen loer draaien: de kruistocht tegen rijken is vooral bedoeld om uw stem binnen te halen. ‘Regeren is doen geloven’, wist Machiavelli al. Ik zeg: laat iedereen in zijn waarde. Zelfs als zijn ze rijk. Het moet maar eens afgelopen zijn met die minkukelige jaloezie van links.