Column

Hop hop hop

09-10-2019

Een suikerbakker, meneer Nieuwerkerk, bedacht voor Baron Hop een koffiesnoepje. Dat snoepje verkoopt nu als een jekko in 020.

De Italiaanse lekkernij (ja, dáár worden Rademaker’s hopjes tegenwoordig gemaakt) steelt de harten van de Mokummers. We zijn getuige van de wedergeboorte van het hopje, sinds er op Amsterdam Centraal een Haagse toeristenwinkel is waar ruim honderd typisch Haagse producten liggen. Ik wist geeneens dat we d’r zoveel hadden. De meest bekende lekkernij uit het Haagse is ‘de van ouds bekende eenig echte Haagsche Hopjes, oudtijds geheeten bonbons van baron Hop’. Ook overzees werd er van genoten. ‘Verpakt in Oud Hollandsch papier, voor Indië in blikken doozen hermetisch gesloten’. Na de oorlog verdween het bedrijf als bij toverslag. Hoe kwam dat?

Lex Dalen Gilhuys, voorheen journalist en oud-hoofdredacteur van de Haagsche Courant, zocht het eens helemaal uit. Het hopje kreeg te maken met de slechte gezondheid van meeneer Nieuwerkerk. Die kon de kar niet meer trekken en zijn bedrijf strandde. Maar het succes werd gekopieerd – alleen niet met het recept van het Haagse Hopje. Iedere andere suikerbakker klooide maar wat aan.‘De originele receptuur is verloren gegaan’, citeert Dalen Gilhuys de zoon van de laatste suikerbakker. ‘Wat nu wordt gemaakt is allemaal namaak.’ En daar zullen we het mee moeten doen. Ook droevig: de reiskoffer waarin Baron Hop zijn hopjes vervoerde, alsmede andere persoonlijke bezittingen  werd door de familie Nieuwerkerk tijdens de Tweede Wereldoorlog bewaard in het Bezuidenhout. U voelt ‘m al aankomen: alles werd vernietigd door het bombardement.

Terug naar nu. De ‘I Amsterdam’ winkel is omgekat tot een Groen Gele etalage en blijkt een succes. Da’s opmerkelijk, de winkel werd namelijk nog maar kortgeleden geopend. Door een übertrotse (maar toen al stiekem afgeluisterde) Richard de Mos. Dagelijks worden in 020 de blikjes met Haagse Hopjes groot ingeslagen. In de wetenschap dat ze sabbelen op een slap aftreksel van het origineel verschijnt er een glimlach om mijn mond. Uiteindelijk is de bedoeling van die winkel dat toeristen worden verleidt om de cocaine- en lachgashoofdstad van de wereld links te laten liggen en afreizen naar ons rustieke Haagje. Dat blijft natuurlijk een mooi streven. Sterker: we kunnen alle hulp gebruiken die we kunnen krijgen, op dit moment.