De eerste aflevering van de tweede serie van 'Rondkomen in de Schilderswijk' was op z'n zachtst gezegd nogal mat. Het reality-programma, dat de beslommeringen in beeld brengt van de bewoners in een klein deel vna de Schilderswijk, wordt opgeblazen buiten proporties. Natuurlijk komen de rellen van afgelopen zomer omtrent de dood van Mitch Hendriquez ook uitgebreid aan bod in de nieuwe serie. Dat zal dan de enige aktie zijn. Het is ongetwijfeld  smullen voor de mensen die er geen genoeg van krijgen naar andermans ellende te kijken - en dat is de RTL-kijker in toenemende mate, gezien de schier eindeloze stroom hersenloze bagger-tv die RTL over de kijkers uitstort. Van reality-tv is nog nooit iemand wijzer geworden - behalve de makers, de adverteerders en de zender zelf. De 'sterren' blijven verweesd achter. Zie de Oh Oh Cherso en Barbie-rage. Sterker: zo'n programma maakt mensen kapot. Dankzij programmamaker Peter ter Vorst en z'n broodheer RTL is er een gat geslagen in de kleine gemeenschap rond het Faconahof. De boel loopt in het honderd. Tijdens de eerste aflevering van de nieuwe serie werd geheimzinnig gezwegen over de breuk tussen de hoofdrolspelers: Marianne en Mies, samen met haar man Dirk. Deze drie mensen waren sinds mensenheugenis goed bevriend maar zijn nu gebrouileerd geraakt. Over de reden mag zelfs niet gesproken worden op TV. Dan zal ik het maar doen: ze zijn door kinnesinne en jaloersheid uit elkaar gedreven, veroorzaakt door: de camera. Niets menselijks is mij vreemd; ik weet wat roem met je kan doen. Als je niet weet hoe je er mee om moet gaan gebeuren er ongelukken. Dat is hier ook het geval. ik kies geen partij maar constateer dat de tv - de gemaakte werkelijkheid - in de echte wereld de samenhang en vriendschap in de buurt kapot heeft gemaakt. Er is enige discussie geweest tussen journalisten over dit specifieke geval. Wat is je verantwoordelijkheid bij het maken van zo'n programma? Deze vraag verdient een antwoord. Zal het nog goedkomen met Marianne en Mies en Dirk? Ik hoop het vurig. Met enige droefheid in mijn gemoed constateer ik dat het uitbaten van de Schilderswijk ten behoeve van eigen gewin nog immer voortduurt. Er is weinig veranderd, sinds Rinus de Wipper.