Wie ze jas? Jozias. Proficiat! Welkom, God de Redder! Althans, dat is de betekenis van zijn naam in het Hebreeuws. Een goed begin, lijkt me. We kunnen wel wat goddelijke interventie gebruiken in deze stad. Met een beetje mazzel wordt hij ook meteen de nieuwe trainer van ADO. Vrijwel meteen na het bekend worden van zijn aanstelling vroeg ik me af: wie is die man eigenlijk? Je realiseert je ineens dat je van zo'n man geen echt beeld hebt. Een politiek zwaargewicht, maar kwa uitstraling nogal ballerig en bekakt. Een bestuurlijk brein, dat deze positie zeker verdiend. Maar: wie IS hij? Zijn voornaamste positieve eigenschap is dat hij in Den Haag geboren en getogen is. Dat geeft de burger moed. De politiek paplepel werd in het ouderlijk huis ruimschoots gehanteert: zijn vader was wethouder in Den Haag en werd later zelfs minister. J.J. van Aartsen, zoals Jozias voluit heet, brengt bovendien het liberale geluid terug in de Hofstad. Sinds in 1947 burgemeester Salomon de Monchy het ambt verliet heeft er geen VVD'er meer aan het hoofd van het Haagje gestaan. Ik stoor mij niet aan zijn politieke kleur: een burgemeester heeft toch voornamelijk een bestuurlijke en symbolische functie. De oude Salomon (voor de volledigheid: ‘de Vreemdzame' in het Hebreeuws) wordt heden ten dage geeerd met een eigen burgemeester de Monchy-plein. Ik spreek de hoop uit dat er ooit een van Aartsenplein zal worden onthult. Dat zou betekenen dat hij zijn werk goed gedaan heeft. Maar zover is het nog lang niet. Laten we eerst eens nader kennismaken met Jozias, de bekende onbekende. Kortom: een charme-offensief. Wellicht is zijn benoeming een mooie aanleiding om weer eens een Haags Dictee te organiseren: een betere vuurproef bestaat er niet. Wij verwelkomen Jozias, en dopen hem, vanaf heden: J.J.. Driemaal hoezee, voor J.J.!