Column

Eigentijdse ergernissen (deel 3)

15-08-2008
Er komen treinen zonder toilet. Die ook stoppen op statións zonder toilet. Een beter bewijs dat de NS schijt heeft aan de reizigers is er niet. Een van de meest fundamentele rechten van de mens is dat hij of zij zijn of haar behoefte kan doen. Die behoefte is verkrijgbaar in twee smaken: vloeibaar en vast. Beiden moeten eruit op het moment dat het lichaam dit aangeeft. Zo zijn we gebouwd. Lang ophouden van een plas of keutel, we hebben het allemaal wel eens moeten doen: een traumatische ervaring. En als u de hoop moet laten varen voordat u op een toilet zit, is dat een persoonlijk drama. Zelf heb ik eens in Indonesië tijdens het wachten op een bus vier heerlijke avocadomilkshakes achterover geslagen. Eenmaal in bus bleek de steile weg te bestaan uit een aaneengeregen ketting van haarspeldbochten. Overbodig om te vermelden dat de binnenkant van de bus bij aankomst een geheel nieuwe kleur had, met bijpassende geur. Dit soort taferelen kunnen we nu dus ook verwachten in Nederland. Mensen die, om wat voor reden ook, hun behoefte niet kunnen binnenhouden en deze schaamtevol moeten lozen op de treeplank. In het zicht van iedereen - de term ‘Openbaar vervoer' krijgt er een nieuwe betekenis bij. Ieder z'n trein, zullen we maar zeggen. Nu is de trein sowieso een waardeloos vervoermiddel: waar je bent, daar komen ze je niet halen - en waar je wezen moet, daar brengen ze je niet. Maar er zijn hordes mensen van afhankelijk; veel mensen met gezondheidsproblemen bijvoorbeeld. Die van nature al zwak zijn en graag in de buurt van een toilet willen zijn. Op sommmige treinroutes wordt het dweilen met de kraan open, vrees ik. Ik zie de filmpjes op Youtube al voor me: dronken reizigers, pissend en kotsend in het gangpad. Of erger: schaamtevolle ouderen die onhandig hurkend hun behoefte doen. Met deze vieze bezuinigingsmaatregel schaadt de NS ons fundamenteel recht om op een fatsoenlijke manier te poepen en te plassen. Binnenkort zullen ze wel luiers gaan verkopen in die fijne kioskjes van ze. Hoe dan ook, de NS bewijst met deze maatregel dat ze haar sporen absoluut niet verdiend.