Wie ziek wordt, moet zijn eigen broek ophouden. De tendens is duidelijk: de overheid garandeert ons geen goede gezondheidszorg meer. Daarom proberen we voor onszelf te zorgen. De gemiddelde Nederlander werkt zich zich vandaag de dag een slag in de rondte, om de hartaanval die hij over tien jaar krijgt zélf te kunnen betalen. Dat hebben wij te danken aan het ‘nieuwe' zorgstelsel.. Over dat zorgstelsel wordt veel gemekkerd. Er wordt zóveel over geklaagd dat we beter kunnen spreken van het zeurstelsel. De kern van het zorgstelsel is het uithollen van de zorg, omdat die ‘onbetaalbaar' is in de toekomst. Zodoende is de zorg ook ten prooi gevallen aan de marktwerking, waardoor uiteraard de premies de komende jaren exploderen en het uiteindelijk goedkoper is om vroegtijdig dood te gaan. Het zorgstelsel is niet bedoeld om de zorg te verbeteren, maar om de zorg als produkt te aan te bieden. De gevolgen zien we nu bijvoorbeeld in de thuiszorg: die is geprivatiseerd en de bieders doken ver onder de kostprijs om klanten binnen te halen. Dat liep helemaal fout: thuiszorgaanbieders zitten in grote problemen. Ze verliezen miljoenen en kondigden onlangs een klantenstop aan. Die klanten zijn de dupe. Zij creperen voor het kapitalisme. Dat klinkt behoorlijk ziek, en dat is het ook. Mensen zijn gedegradeerd tot consumptieslaven. Als er niet meer wordt geconsumeert zetten ze je in de hoek om stilletjes dood te gaan. Heeft niemand in de gaten wat dit zorgstelsel ons aandoet? Het is de massamoord van de toekomst. Iedereen die ziek, zwak en misselijk is wordt aan zijn lot overgelaten. Wat de overheid betreft kunnen we doodvallen. Die overheid zelf kan niet sterven. Zij heeft het eeuwige leven. Het systeem moet behouden blijven. Niet de mensen. Die moet je zo dom mogelijk houden. Dat lukt aardig; ze hebben niets in de gaten. De meerderheid is een grazende kudde. Ze kuieren onwetend richting hun graf.  Zonder zorgen voor de dag van morgen. Ik hoor u denken: ‘En dat is misschien maar beter ook'. Inderdaad. Slaap zacht.