Column
Dokter Ed uit het Bezuidenhoud
06-01-2021
Het is stil, op terras van koffiehuis de Koning. De eerste bijeenkomst van 2021 kent minder stamgasten – ze worden vermist.
‘Waar zijn Elsje en Samantha’, wil Gerard de Gleuvenglijder weten. Ome Ed komt juist aantuffen in zijn scootmobiel. Hij zwaait met een half gevulde fles jonge jenever. ‘Gelukkig 2021! En voor iedereen een prettige vaccinatie!’ De drie aanwezige heren nemen een teug uit de fles. ‘Lekker koud’, zegt Gerard, en heraalt zijn vraag. ‘Elsje en Samant zijn vanmorgen vertrokken naar Meijende om te wandelen, met de auto. Al vijf uur niks meer van gehoord. Lekker rustig.’
‘En waar blijft Schele Joop’, vraagt Leen Half een zich af. Hij blaast zijn adem tegen z’n gezicht in een poging warm te blijven. ‘Daar heb ik sinds gisteren al niks meer van gehoord. Hij ging illegaal gokken in zijn vaste tentje op de Paviljoensgracht.’ ‘Dan zal ‘ie wel met een katje naar huis zijn gestuurd’, vermoedt Gerard. De fles gaat nogmaals rond. ‘Het is veel gezelliger om samen te drinken’, roept Ome Ed met onvaste stem. ‘Thuis drinken is net als thuiswerken. Een noodzakelijk kwaad.’ Deze opmerking kan op bijval van Gerard rekenen. ‘Thuiswerken is voor velen een ramp. Ken je Stugge Stef, die boomlange betonstorter die hier altijd komt? Arme drommel. Zijn huis heeft nu al 14 verdiepingen.’
‘Corona is wél een oplossing voor de overbevolking’, stelt Ome Ed. ‘Bij ons in de straat niet’, protesteert Leen. ‘Er is nog geen dooie gevallen maar door al dat thuiswerken zijn er al zes vrouwen zwanger.’ Dan haalt Ome Ed uit zijn jaszak een stapel visitekaartjes. De helft valt op de grond. Leen pakt er een. ‘Dr. Ed, huisarts Bezuidenhout-West. Wat is dat?’ Ome Ed glundert. ‘Hiermee sta ik volgende week vooraan in de rij bij het vaccinineren. Ik heb West d’r bij gezet omdat ze dan meteen medelijden hebben vanwege die vuurwerkbom in dat bezwijkcentrum. Slim hé? Simpel maar effectief.’ Leen kijkt Gerard aan en zo te zien denken ze hetzelfde. ‘En aan wie laat je dat dan zien om een vaccinatie te krijgen?’ Ome Ed draait met zijn ogen. ‘Aan….eh…’ ‘Aan je huisarts, precies. Die prikt daar zo doorheen. Briljantino dat je d’r ben.’
‘En waar blijft Schele Joop’, vraagt Leen Half een zich af. Hij blaast zijn adem tegen z’n gezicht in een poging warm te blijven. ‘Daar heb ik sinds gisteren al niks meer van gehoord. Hij ging illegaal gokken in zijn vaste tentje op de Paviljoensgracht.’ ‘Dan zal ‘ie wel met een katje naar huis zijn gestuurd’, vermoedt Gerard. De fles gaat nogmaals rond. ‘Het is veel gezelliger om samen te drinken’, roept Ome Ed met onvaste stem. ‘Thuis drinken is net als thuiswerken. Een noodzakelijk kwaad.’ Deze opmerking kan op bijval van Gerard rekenen. ‘Thuiswerken is voor velen een ramp. Ken je Stugge Stef, die boomlange betonstorter die hier altijd komt? Arme drommel. Zijn huis heeft nu al 14 verdiepingen.’
‘Corona is wél een oplossing voor de overbevolking’, stelt Ome Ed. ‘Bij ons in de straat niet’, protesteert Leen. ‘Er is nog geen dooie gevallen maar door al dat thuiswerken zijn er al zes vrouwen zwanger.’ Dan haalt Ome Ed uit zijn jaszak een stapel visitekaartjes. De helft valt op de grond. Leen pakt er een. ‘Dr. Ed, huisarts Bezuidenhout-West. Wat is dat?’ Ome Ed glundert. ‘Hiermee sta ik volgende week vooraan in de rij bij het vaccinineren. Ik heb West d’r bij gezet omdat ze dan meteen medelijden hebben vanwege die vuurwerkbom in dat bezwijkcentrum. Slim hé? Simpel maar effectief.’ Leen kijkt Gerard aan en zo te zien denken ze hetzelfde. ‘En aan wie laat je dat dan zien om een vaccinatie te krijgen?’ Ome Ed draait met zijn ogen. ‘Aan….eh…’ ‘Aan je huisarts, precies. Die prikt daar zo doorheen. Briljantino dat je d’r ben.’