Groen Links: ze geven je geen stok om mee te slaan maar een hele boom. We hadden al de zelfmoordterrorist; nu ook de zelfmoordpartij. Groen Links blies zichzelf afgelopen weekend op. Eerst werd Jolande Sap onderuitgeschoffeld door het partijbestuur, die de dolk in haar rug net iets te ver en te lang door had gedraaid. Vervolgens kreeg dit stelletje ellendelingen zóveel stront over zich heen kreeg dat ze zelf - je bent laf of je bent het niet - afdropen. Het trieste einde van een reeks gebueurtenissen die ontstond na het aftreden van vrouwtje Femke. Groen Links steunde de zogenaamde vredesmissie in de Afghaanse provincie Kunduz. Dat deed de partij geen goed. De imagoschade werd vergroot door Tofu Wifi, de Marokkaanse eunuch, die Jolande uitdaagde in een strijd om het fractievoorzitterschap. Tofu verloor glansrijk en vertrok met de staart tussen de benen. (NB: ik gebruik het woord eunuch in de meest zuivere betekenis; een man die gecastreerd is om politieke redenen). Voilà: de partij die duurzaamheid zo hoog in het vaandel heeft staan helpt zichzelf in een paar dagen om zeep. Amusant. De resterende delen van Groen Links in den lande spartelen nog een beetje na, gelijk een regenworm die in stukjes is gehakt. Even amusant is het plan dat ze hebben voor Den Haag: Groen Links wil dat fietsers voorrang krijgen in het verkeer als het regent. Het computersysteem dat de stoplichten regelt moet hier op worden aangepast. Zodat fietsers bij slecht weer vaker en langer voorrang te krijgen. Omdat het regent. Groen Linksige mensen zijn liefhebbers van de natuur - maar blijkbaar alleen als het hen uitkomt. Het is al opmerkelijk dat je als partij je hoofd in het hakblok legt; het is nóg opmerkelijker dat je zelf aan het touwtje van het guillotinemes trekt door het ventileren van dit soort achterlijke ideeën. Groen Links verzuipt in een regen van hoon die ze over zichzelf uitroepen. Wij zien het wormpje kronkelend ten onder gaan. Ook dat is de natuur: de zwakkeren sterven uit. Einde oefening. Geen bloemen, geen bezoek. Graf Links.