De cartoon van Marnix Rueb spreekt boekdelen: Harry schopt een wormstekige appel de Passage uit, met een hoge trap. ‘Val jè is lekkâh heil vèâh van de baum’, schreeuwt Harry de rotte appel na. Die kan enkel ’Aaaiwat??’ uitbrengen. Twee standbeelden op de galerij geven hun scherpe commentaar: ‘Ein rotte appel innut pand…maak heil de binnestad te schand!’ Het is hartverwarmend en bemoedigend te noemen dat de Haagse bevolking zich als één front sloot tegen de afwezigheid van de kerstboom in het midden van de Passage. Dat bleek onbespreekbaar. De harde eis van de Amerikaanse firma Apple – er mocht geen kerstboom meer op de kruising staan, dat zou zicht op de voorgevel verpesten – blijft fier overeind. Wel komt er een andere boom, op een andere plek. Ik vind dat we daar niet blij mee moeten zijn. Die boom moet daar weg. Ik ben geen ‘praktische idealist’, zoals Adri Duivesteijn zichzelf noemde na zijn smadelijke afgang in de Eerste Kamer. Een kontendraaier van het ergste soort. Met vele machtsvertoon een pyrrusoverwinning behalen; als dat de kroon is op je politieke carriere raad ik Adri aan dit koekoeksei op ze kop stuk te slaan. Nu Adri definitief door het ijs is gezakt heb ik mijn hoop gevestigd op Lutz Jacobi. In al haar gekheid is bij de PvdA de laatste der Mohikanen; zo ziet ze d’r trouwens ook uit, maar dat terzijde. Nee, Adri’s bemoeienissen in het verleden met Den Haag waren vele malen geslaagder. Dankzij hem hebben wij de woontoren bij CS -  de Pik van Duivesteijn, in de volkmond. En het Ijspaleis, niet te vergeten. Nee, ik ben geen praktische idealist, ik ben een duider. Ik duid dingen. En ik duid u op de Nieuwe Haagse Passage die zaterdag opengaat. Daar komt die ‘nieuwe’ oude kerstboom te staan. Bah! Ons leed gebruiken als reclamestunt voor je nieuwe winkelhof, je moet maar durven. Ik vind het abject en infaam. ‘Nu kunnen we toch gehoor geven aan de wensen van onze klanten’, blaat de voorzitter van de winkeliersvereniging. Dat doen ze dus juist niet. Ze buigen voor Apple. ik zeg: boycotten, die Passage. Eerst onze boom terug, op ze oude vertrouwde plek. We zijn gekke Henkie niet. De boel belazeren, dat doe je maar met je vrouw.