Dat moet een memorabele dag van je leven zijn: de dag dat je agenda volledig leeg is. Vandaag is die dag aangebroken voor onze vorstin. Nog een paar dagen rust, dan tekent ze de akte van abdicatie. ‘Als de pen het maar doet’, verzucht zoon Willem-Alexander. Ook hem staat een bijzondere dag te wachten. Even los van alles wat het koningshuis is, of zou moeten zijn: voor twee gewone stervelingen als u en ik zijn deze dagen levensveranderend. Daar mogen we ook wel eens bij stilstaan. Haar laatste officiele handeling verrichtte de koningin eergisteren: de opening van een tentoonstelling over Constantijn Huygens. Daar schreedt zij door de Oranjezaal, op ware grootte nagebouwd uit haar eigen paleis. Dat lijkt me een bizarre ervaring: je gaat je woonkamer uit om een tentoonstelling te openen waar je weer in je woonkamer zit. Ik zei het al: dit moeten vreemde dagen zijn, voor Hare Saaiemeid. Dat grapje kan ik binnenkort niet meer maken, vandaar hier nog maar een laatste keer. Gelukkig zit het met de humor wel goed bij de Oranjes. Ik vind het in ieder geval één grote grap. Nu we toch afronden: ik zal nog een laatste kleine Koningszonde opbiechten. Op Hollands Spoor werd jaren geleden het nieuwe station geopend. Ik was bij het sjieke, officiele gedeelte. Na afloop kregen de genodigden een rondleiding door het nieuwe station. We mochten ook een blik werpen in de koninklijke wachtkamer. Dat was exceptioneel, daar was nog nooit toestemming voor gegeven. Ik was zeer geintresseerd. Zó erg zelfs, dat, toen mijn groepje van de rondleiding doorsjokte, ik in de wachtkamer achterbleef. De oorzaak van mijn interesse was niet zozeer die wachtkamer, maar de plee. Ik moest namelijk ongelofelijk nodig pissen en voor de toiletten beneden in de hal stonden lange rijen. Ik opende de toiletdeur, met een Delfts blauwe deurklink. Ik herinner me van het toilet sowieso veel Delfts blauw. De muren waren bekleedt met kleine tegels Delfs blauw. Zelfs de pot was – ongelogen - Delfts blauw. Pikant detail: de koninklijke wc-bril was eraf gehaald. Dat deerde mij niet. Een lege agenda is lekker - maar een lege blaas ook.