Veel mensen hebben in deze tijden van crisis grote moeite om het hoofd boven water te houden -  wat bewijst dat we van de vissen afstammen. Ook de EO wordt, in het Darwinjaar, geconfronteerd met het onweerlegbare bewijs van de evolutie. En dan nog wel in de eigen gelederen. Arie Boomsma, hun christelijke glamourboy, is geschorst. Nu ben ik op zich niet zo geinteresseerd in Arie - je moet nooit tegen een verse drol schoppen - maar er zit leuke openbaring in dit incident. Arie poseerde naakt voor een speciale homo-editie van het blad Linda. Nou ja, naakt - hij had zijn spijkerbroek nog aan. Of dit kledingstuk een vage verwijzing is naar het lijden van Jezus weet ik niet. Je kunt maar beter op je woorden passen bij de Evangelische Omroep. Kun je eigenlijk nog wel zeggen dat je ‘lid' bent van de EO? Nu wil ik niet op alle slakken zout leggen, en zeker niet op die van Arie, maar het incident komt nogal vreemd over op een buitenstaander. Waarom jaagt een naakt lichaam christenen zoveel angst aan? Zij prijzen God de hemel in voor de schepping, maar d'r van genieten is taboe. Terwijl het plafond van de Sixtijnse kapel hangt vol met bloterikken en de eerste baby met kleren aan nog geboren moet worden. Eerlijk is eerlijk: de blote borst van Arie is danwel niet zo braaf als de EO zou willen, hij mag gezien worden. Ik ben er stiekem een beetje jaloers op, al doe ik persoonlijk weinig moeite om er beter uit te zien. Anders gezegd: ik neem geen facelift - ik laat gewoon de rest van me lichaam zakken. De EO zou zich moeten realiseren dat Arie gewoon een goed, gelovig mens is, maar dat hij het nét effe anders doet. Hij verkondigt de blijde boodschap op een andere manier. Prima toch? Een Darwiniaans proces vereist dat de kopieën afwijken van het origineel. Voilà: de EO is het levende bewijs dat de evolutie geen theorie is, maar werkelijkheid. Wat kan de waarheid soms plezierig eenvoudig zijn.