Prinsjesdag: een feest voor Oranje-fans. Voor de rest: de jaarlijkse fopspeen van de regering. De bevolking dient koest te worden gehouden. Wij zijn als de paarden voor de Gouden Koets: onrust dient zoveel mogelijk vermeden te worden. Laten we beginnen met het positieve nieuws: als reclamefilm voor Den Haag was het weer groots. Onherkenbare pracht en praal. Is dit mijn stad? Een plaatje! Hulde aan de verantwoordelijken. Natuurlijk, als je mensen een sprookje wil vertellen moet je het wel goed doen. Vandaar: de cameramensen die zorvuldig alle opbrekingen uit beeld wisten te houden verdienen een lintje. De koets gleed door het beeld. De korte draai naar het Binnenhof was moeilijk, maar ging in één keer goed. Waarmee we zijn aanbeland bij de Traanrede zelf. Die deed dit jaar zijn naam eer aan: één lange huilbui. Crisis, ellende, bezuinigingen, dompers, tegenvallers, faillisementen, werkeloosheid, inleveren allemaal.   Wie daar nog een draai aan weet te geven verdient onze bewondering. Al is die draai een draai om je oren. Dit kabinet voelt als een voetbalwedstrijd waarbij je om de vijf minuten een bal tegen je zak krijgt. Dat moet een keertje ophouden.  Volgens Koning Willem is het einde in zicht. Lof voor diens eerste spreekbeurt is ook op z’n plaats. Toegegeven, hij legde de klemtonen verkeerd, maar dat doet dit kabinet ook. Deze Prinsjesdag kon je via internet kijken met een camera midden in de Ridderzaal die 360 graden kon draaien - geheel conform het beleid van dit kabinet. De camera stond opgesteld tussen rijen vol diplomaten van het Corps Diplomatique. Vraagje: waarom worden die na afloop niet meteen vastgehouden totdat ze hun boetes betalen? Dat doen ze met ons gewone stervelingen op Schiphol toch ook? En nu we toch in het vragenuurtje belandt zijn: was dat een hoed die Maxima droeg of was er weer een drone neergestort? Aan het eind van de Traanrede bedankte Willem prinses Beatrix. Misschien wel de belangrijkste boodschap uit deze Traanrede: wees goed voor je moeder, dit kabinet zal het niet zijn.