Column

Voor de enige die ik werkelijk lief heb

16-02-2008
Niks vergeten vandaag? Zou goed kunnen. 70% van de geliefden koopt pas op het laatste moment het Valentijnskado. Een verplicht nummertje. Liefde, omdat het moet. Natuurlijk weet iedereen dat Valentijnsdag je reinste oplichting is; het is zelfs compleet onduidelijk waar deze ‘traditie' vandaan komt. Dus rommelen we maar wat aan, met kaartjes, bloemen en chocola. En: het mag niet teveel geld kosten. We weten immers dat we genaaid worden. Vooral mannen geven bijna geen cent uit - en terecht. Vrouwen die klagen over te kleine kado's herinner ik altijd aan wat ze zelf roepen: ‘het gaat niet om de grootte, het gaat erom wat je ermee doet.' Tip: als u wél iets geeft, meen het dan oprecht. Niets is zo vernietigend als valse aandacht. Onoplettendheid is de moeder van vele rampen, zeker in de liefde. Zo zei ik ooit tegen mijn lief op Valentijnsdag (geen tijd gehad om een kado te kopen) dat ze op mijn kosten naar de kapper mocht - waarop zij droogjes verklaarde dat ze daar net vandaan kwam. Probeer je daar nog maar eens uit te lullen. Deze blunder was extra pijnlijk omdat ik de week daarvoor, in de slaapkamer, had opgemerkt dat haar panties verkreukeld waren - terwijl ze helemaal geen panties dróeg. U begrijpt, deze relatie was, in tegenstelling tot de haren op haar benen, geen lang leven beschoren. Liefde is als de hemel, maar het kan pijn doen als de hel.  Wie zwaar verliefd is en vandaag eens flink wil uitpakken: bedenk dat liefde blind maakt. Er is een simpele remedie tegen liefde op het eerste gezicht: gewoon nog een keertje kijken. Valentijnsdag wordt tegenwoordig ook benut om af te rekenen met het verleden. De nieuwste trend: eigendommen van je ex op een veilingsite zetten, juist op deze dag. Een soort vervroegde voorjaarsschoonmaak. Prima, verjaag de demonen uit je huis! Toch doe ik vandaag gewoon mee; ik heb de liefde verklaart aan mijn beminde. Gisteren dus een gigantisch boeket en een doos chocola besteld, en zojuist is het bezorgd. Mijn huis ruikt naar rozen, en vooral die witte met hazelnoot smaken verrukkeluk. Dank je, schat!