De legende van de Haagse Tieten mag, zo veronderstel ik, genoegzaam bekend zijn.  Lang geleden leefde op de tribune in hetZuiderpark een dame die, bij ieder doelpunt dat ADO scoorde, haar truitje omhoog floepte om te laten zien dat zij geen BH droeg. Op datzelfde moment riepen de supporters massaal: Haagse Tieten! Een treffende observatie, dat zeker, maar met voetbal had het weinig te maken. Toch verwarmde deze spontane aktie even de harten van alle aanwezige mannen, alsmede een ander orgaan. Maar deze folklore raakte in onbruik eind halverwege de jaren negentig. Tengevolge van de sterk verslechterende resultaten werden de borsten steeds minder ontbloot en zoals wij allen weten: een geloof dat niet wordt beleden is geen geloof. De Haagse Tieten gingen roemloos ten onder. Ook in het nieuwe Kyocerastadion blijft de winstverwachting van ADO sterk achter, maar er gloort hoop. De zegen komt dit keer écht van boven: ADO krijgt 2900 zonnepanelen op het dak. Als u het mij vraagt een buitengemeen riskante onderneming, immers, de zon heeft al extreem lang niet meer geschenen in het stadion. Met deze beslissing wordt ADO in één klap de meest duurzame club van Nederland. Dat waren ze toch al? Zelden heb ik een elftal zó zuinig zien scoren.  Wel leuk dat de je de woorden ‘ADO’ en ‘hoog rendement’ weer eens in één zin kan gebruiken. Dat gebeurt ook al jaren niet meer. De zonnepanelen zijn het resultaat van een publiek-private samenwerking tussen bedrijven en de gemeente. Die laatste wil dat heel Den Haag in 2040 klimaatneutraal is. Een groene stad is een lovenswaardig streven waar ik volledig achter sta. Maar steek vooral ook een beetje poen in de aankoop van een paar behoorlijke spitsen of een fatsoenlijke verdediging.  Dat het bedrijfsleven blijkbaar meer brood ziet in het stadion dan in de club zélf geeft te denken. Ze kunnen het dak op en verrek, ze doen het nog ook. De opbrengst van zonnecellen wordt in mijn optiek zwaar overschat. Ze spelen mooi weer, daar in het stadion. Je kan niet alles vervangen  door zonnepanelen; hoewel we het met Maurice Steijn – en een stuk of wat spelers - natuurlijk kunnen proberen.